- balneatorius
- balnĕātōrĭus, a, um
de bain, qui sert au bain. --- Marcian. Dig. 33, 7, 17 ; Paul. Sent. 3, 6, 65.
* * *balnĕātōrĭus, a, um de bain, qui sert au bain. --- Marcian. Dig. 33, 7, 17 ; Paul. Sent. 3, 6, 65.* * *Balneatorius, Adiectiuum. Mart. Iurisc. Appartenant ou servant à bains ou estuves.
Dictionarium latinogallicum. 1552.